ZE ŚWIATA W SKRÓCIE
W Republice Centralnej Afryki jedną z największych trudności 150 lekarzy pracujących w tym kraju jest brak lekarstw i sprzętu medycznego. Poza tym w stolicy pracuje ich aż 105, a tylko 45 w terenie o powierzchni dwukrotnie większej, niż powierzchnia Polski. Z tego m.in. powodu co szóste dziecko umiera przed osiągnięciem piątego roku życia (rocznie 23 tys. dzieci). Wielu chorych nie korzysta z pomocy medycznej z powodu braku jakiejkolwiek komunikacji. Rząd tego kraju, jednego z najbiedniejszych w Afryce, nie ma prawie żadnego udziału w finansowaniu służby zdrowia, która funkcjonuje głównie dzięki ofiarności osób i instytucji prywatnych oraz Kościoła.
Afryka cierpi na brak kapłanów. Obecnie na tym kontynencie jest łącznie księży tubylczych i misjonarzy niecałe 21 tys. Na jednego kapłana przypada więc 32 tys. mieszkańców Afryki, w tym 4,5 tys. katolików. Alumnów w wyższych seminariach jest zaledwie 15 tys.
Już przed ponad stu laty jeden z najwybitniejszych misjonarzy w historii Afryki, kapucyn kard. Guglielmo Massaia, zrozumiał, że Afryka powinna być ewangelizowana przez Afrykańczyków. Dobro, jakiego na polu ewangelizacji i rozwoju społecznego dokonuje ponad 264 tys. świeckich katechistów, pozostawia trwały ślady w życiu milionów ludzi i historii całego kontynentu. Do tej służby młode małżeństwa afrykańskie przygotowują się w czasie trzyletniej formacji. Poznają Pismo św., teologię moralną, zdobywają też zawód - najczęściej krawca, stolarza czy murarza. Po ukończeniu szkoły uczą innych żyć po chrześcijańsku, katechizują, gromadzą wiernych na wspólną modlitwę - zwłaszcza w tych wioskach, do których kapłan może dotrzeć tylko kilka razy w roku.
We współczesnym świecie 900 mln ludzi jest analfabetami. Z tego 300 mln to dzieci. Brak umiejętności czytania i pisania najczęściej oznacza niemożność bycia obywatelem we własnej ojczyźnie w pełnym tego słowa znaczeniu. Analfabeci nie są ludźmi w pełni wolnymi - we wszystkim zależą od innych. Są oszukiwani i wykorzystywani. Miliony dzieci w Afryce nie chodzi do szkoły, ponieważ nie ma nauczycieli, a gdy nawet są, państwo nie jest w stanie dać im choćby najmniejszej pensji.
|
