Przed miesiącem miał miejsce w Asyżu Dzień Modlitwy o Pokój na świecie. Dziś moja myśl spontanicznie zwraca się ku odpowiedzialności za życie społeczne i polityczne tych krajów, które były reprezentowane przez przywódców religijnych wielu narodów.

Natchnione przemyślenia tych mężczyzn i kobiet, reprezentantów różnych wyznań religijnych, ich szczera wola pracy dla pokoju oraz ich powszechne poszukiwania prawdziwego postępu całej rodziny ludzkiej ujawniły się we wzniosłej, a przy tym konkretnej formie w „Dekalogu” , ogłoszonym na końcu tego wyjątkowego dnia.

Mam zaszczyt zaprezentować Waszym Ekscelencjom tekst tego powszechnego porozumienia, przekonany, iż tych dziesięć propozycji może zainspirować polityczne i społeczne działania Waszego rządu.

Zauważyłem, że ci, którzy wzięli udział w Spotkaniu w Asyżu, byli bardziej niż kiedykolwiek motywowani przez wspólne przekonanie: ludzkość musi dokonać wyboru między miłością i nienawiścią. Oni wszyscy, czując, że należą do jednej i tej samej rodziny ludzkiej, stali się zdolni do wyrażenia swych dążeń poprzez tych dziesięć punktów, przekonani, że jeśli nienawiść niszczy, miłość - przeciwnie - buduje.

Mam nadzieję, że duch i przesłanie Asyżu będą prowadzić wszystkich ludzi dobrej woli ku poszukiwaniu prawdy, sprawiedliwości, wolności i miłości, aby każda osoba ludzka mogła się cieszyć swymi niezbywalnymi prawami, a wszyscy ludzie - pokojem. Ze swej strony Kościół katolicki, który pokłada nadzieję w „Bogu miłości i pokoju” (2Kor 13,11), będzie kontynuował pracę na rzecz lojalnego dialogu, wzajemnego przebaczenia i harmonii, aby prostować drogi ludzkości w trzecim tysiącleciu. [...]