Gdybym mógł,
po cichu
wsuwałbym pieniądze
do kieszeni biedaków,
którzy padli ze zmęczenia i głodu
na ławki w zapomnianych kątach parków.

Gdybym mógł,
zsyłałbym sny pełne marzeń
tym, którym troski zasnąć nie dają.

Gdybym mógł
- o! gdybym mógł! -
wygnałbym z ziemi nieufność
co gasi najjaśniejsze spojrzenie
i mąci najczystszy horyzont.

Sam nie wiem, co mówię, o Panie!
Skoro pozwalasz istnieć
nędzy, nieufności i nocom bezsennym,
muszą być one
ukrytym przesłaniem,
które nieprzypadkowo
pojawia się w czyimś życiu.