Według danych Komisji Misyjnej Episkopatu Polski, na świecie żyje 90 mln dzieci ulicy. Aż 35 tys. nieletnich dziennie umiera z głodu, zaś 12 mln rocznie z powodu braku opieki medycznej.

„Dzieci ulicy” to termin na określenie nieletnich, którzy pozbawieni są opieki dorosłych. Najczęściej są to sieroty, ale także dzieci porzucone przez rodzinę, zmuszane do pracy zarobkowej czy uciekające z domu z powodu dramatycznej sytuacji rodzinnej. Najważniejsze przyczyny ich sytuacji to ubóstwo, głód, epidemia AIDS oraz konflikty zbrojne.

Na świecie jest obecnie prawie 300 tysięcy dzieci-żołnierzy. Mają od 7 do 17 lat. Walczą na frontach 36 konfliktów zbrojnych. Te alarmujące dane publikuje w specjalnym raporcie watykańska agencja Fides.

Wykorzystywanie dzieci jako żołnierzy raport nazywa „barbarzyńską rzezią niewiniątek”. Apeluje zarazem do społeczności międzynarodowej o położenie temu kresu.

Najwięcej dzieci-żołnierzy, bo aż 150 tysięcy, walczy w „zapomnianych konfliktach” w Kolumbii, Myanmarze, Sri Lance, Afganistanie, Somalii, Burundi i w Demokratycznej Republice Konga czy Ugandzie, gdzie wspierana przez władze Sudanu Armia Oporu Josepha Kony´ego jest odpowiedzialna za uprowadzenie ponad 25 tysięcy dzieci.

Dzieci, często sieroty wojenne, są siłą wcielane do wojska, niejednokrotnie zmuszane do mordowania swych najbliższych. Barbarzyńską praktyką jest coraz bardziej rozpowszechnione wykorzystywanie dzieci do przecierania drogi na polach minowych. Idą przed wojskiem i „rozminowują” trasę wpadając na miny, płacąc za to zdrowiem lub życiem. Według raportu ONZ w ciągu ostatnich 10 lat w różnych wojnach zginęło 2 miliony dzieci, a 4 miliony zostało kalekami.