„Chrystus jest naszym pokojem.
On, który obie części ludzkości uczynił jednością” (Ef 2, 14). [...]
Boże Dziecię narodzone w Betlejem
w swoich małych rączkach przynosi
ludzkości w darze
nadzieję na pokój.
Ono jest Księciem pokoju!
Oto radosna nowina
ogłoszona tamtej nocy w Betlejem,
którą pragnę powtórzyć światu
w tym błogosławionym dniu.
Posłuchajmy raz jeszcze słów anioła:
"Oto zwiastuję wam radość wielką,
która będzie udziałem całego narodu:
dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel,
którym jest Mesjasz, Pan" (Łk 2, 10-11).
Dzisiaj Kościół podejmuje głos aniołów
i na nowo rozgłasza ich wspaniałe orędzie,
które jako pierwszych zdumiało pasterzy
na wyżynach Betlejem. [...]
Mężczyźni i kobiety trzeciego tysiąclecia,
którzy łakniecie sprawiedliwości i pokoju,
przyjmijcie orędzie [...],
które dziś rozlega się w świecie!
Jezus narodził się, aby umocnić więzi
między ludźmi i narodami,
aby w Nim wszyscy stali się braćmi.
Przyszedł, aby obalić "rozdzielający (...) mur - wrogość" (por. Ef 2, 14)
i zespolić ludzkość w jedną rodzinę.
Tak, z pewnością możemy powtarzać:
Dziś ze Słowem wcielonym narodził się pokój!
Pokój, o który trzeba prosić,
bo tylko Bóg jest jego sprawcą i gwarantem.
Pokój, który trzeba budować
w świecie, w którym ludy i narody,
doświadczające wielu różnych trudności,
żywią nadzieję, że rodziny ludzkiej
nie będą jednoczyły jedynie interesy ekonomiczne,
ale trwały wysiłek
na rzecz bardziej sprawiedliwego i solidarnego współistnienia.