29 czerwca 2006 r. minie pięć lat od oficjalnego uznania przez Kościół objawień Matki Bożej w Kibeho (Rwanda) - pierwszych uznanych objawień maryjnych w historii Afryki. Dotyczy ono jednak wszystkich ludzi. W roku 1981 Najświętsza Panna objawiła się w Kibeho trzem młodym dziewczętom. Powiadomiła je o niebezpieczeństwie, na jakie narażała się i naraża Rwanda oraz cały świat, żyjąc z dala od Boga. Dziesięć lat później wybuchła wojna, która doprowadziła do ludobójstwa w 1994 r. i innych strasznych zbrodni. Dziś, bardziej niż kiedykolwiek, przesłanie z Kibeho jest aktualne dla całego świata.

Wraz z objawieniami Maryi Panny, utworzona w 1934 r. parafia Kibeho szybko stała się miejscem modlitw i pielgrzymek. Dziesiątki tysięcy pielgrzymów napływały ze wszystkich zakątków Rwandy i z krajów sąsiednich. Jednak przesłanie miłości Ojca i głębokiej przemiany, do której wzywała Nyina wa Jambo - Matka Słowa (jak sama siebie nazwała), trafiły do głuchych uszu. Podobnie jak reszta Rwandy, Kibeho zaznało tragedii ludobójstwa. Zginęło tam tysiące ludzi, wśród nich wielu księży i zakonników (w całej Rwandzie w roku 1994 zginęło 937 tys. osób, a według innych źródeł - nawet 2 mln; przyp. tłum.).

28 listopada 1981: Maryja Panna po raz pierwszy objawia się Alphonsine Mumureke, szesnastoletniej uczennicy liceum katolickiego w Kibeho. Półtora miesiąca później dwie inne uczennice tej samej szkoły, Nathalie Mukamazimpaka i Marie Claire Mukangango, zostały również zaszczycone Jej wizytą.

20 marca 1982: biskup diecezji Butare, Jean Baptiste Gahamanyi, tworzy komisję medyczną, a 14 maja 1982 r. - komisję teologiczną, aby wyjaśniły fenomen objawień.

15 sierpnia 1988: bp Gahamanyi publicznie ogłasza swoją decyzję o uznaniu kultu maryjnego w Kibeho na terenie objawień.

30 marca 1992: wydzielenie diecezji Gikongoro z diecezji Butare. Ks. Augustin Misago zostaje jej pierwszym biskupem. On też prowadzi dokumentację objawień.

29 czerwca 2001: ostateczna deklaracja biskupa Gikongoro, uznająca objawienia w Kibeho. Od tego czasu objawienia te są również uznawane przez Stolicę Apostolską.

15 września 2001: pierwsza oficjalna pielgrzymka biskupów Rwandy.

12 stycznia 2002: pobłogosławienie ziemi przez biskupa Gikongoro i początek prac budowlanych, związanych z sanktuarium.

16 maja 2002: pielgrzymka biskupów Związku Konferencji Episkopatów Afryki Środkowej (Burundi, D.R. Konga i Rwandy).

31 maja 2003: kard. Crescenzio Sepe, prefekt Kongregacji Ewangelizacji Narodów, dokonuje uroczystego otwarcia sanktuarium Matki Boskiej Bolesnej w Kibeho.

28 listopada 2003: poświęcenie i intronizacja figury Matki Bożej z Kibeho. Tego samego dnia dokonano aktu poświęcenia diecezji Gikongoro Matce Bożej Kibehańskiej.

Alphonsine Mumureke: ur. 21 marca 1965 r. w Zaza (diecezja Kibungo). Była pierwszą osobą zaszczyconą objawieniami Maryi Panny 28 listopada 1981 r. w czasie, gdy była uczennicą szkoły w Kibeho. Objawienia trwały do 28 listopada 1989 r. Obecnie przebywa w Abidżanie (Wybrzeże Kości Słoniowej), w klasztorze Sióstr Klarysek.

Marie Claire Mukangango: ur. w 1961 r. w Rusekera w parafii Mushubi (diecezja Gikongoro). Maryja Panna objawiła jej się po raz pierwszy 2 marca 1982 r. Przekazała jej przesłanie o Koronce do Siedmiu Boleści Matki Bożej. Objawienia miały miejsce do 15 września 1982 r. (święto Najśw. Maryi Panny Bolesnej). Zabita podczas wojny w 1994 r.

Nathalie Mukamazimpaka: ur. w 1964 r. w Munini w parafii Muganza (diecezja Gikongoro). Po raz pierwszy Maryja Panna objawiła się jej 12 stycznia 1982 r. w czasie, gdy była uczennicą szkoły w Kibeho. Objawienia powtarzały się do 3 grudnia 1983 r. Obecnie mieszka w Kibeho, gdzie często oddaje się modlitwie, towarzysząc pielgrzymom.

„Gdy objawiam się komuś i rozmawiam z nim, zwracam się do całego świat. Jeśli teraz zwracam się do parafii Kibeho, nie znaczy, że zwracam się tylko do samego Kibeho czy do diecezji Butare, do Rwandy czy całej Afryki. Myślę o całym świecie i zwracam się do niego.”

1. Pilne wezwanie do skruchy i przemiany serc: „Okażcie skruchę, okażcie żal, okażcie skruchę! Nawróćcie się, póki jeszcze czas!”

2. Ocena stanu moralnego świata: „Świat ma się bardzo źle”. „Krótkowzroczny świat wpadnie w przepaść, czyli zostanie zalany niezliczonymi i nieustannymi nieszczęściami”.

3. Głęboki smutek Najświętszej Panny: ci, którym Maryja się objawiła, mówią, że widzieli Ją płaczącą 15 sierpnia 1982 r. Matka Słowa jest mocno przygnębiona z powodu niedowiarstwa i braku pokuty wśród ludzi.

4. „Wiara i jej brak przyjdą niepostrzeżenie” - jedno z tajemniczych zdań, wypowiedzianych więcej niż jeden raz do Alphonsine przez Maryję Pannę na początku objawień, z prośbą o powtarzanie go ludziom.

5. Dla chrześcijanina cierpienie jest konieczne na drodze do osiągnięcia chwały niebieskiej. 15 maja 1982 r. Maryja powiedziała do swych wybranek, szczególnie do Nathalie: „Nikt nie osiąga nieba bez cierpienia”, oraz: „Dziecko Maryi nie odrzuca cierpienia”. Jednak cierpienie jest także środkiem pokuty za grzechy świata oraz uczestnictwem w cierpieniach Jezusa i Maryi dla zbawienia świata.

6. „Módlcie się bez ustanku i bez hipokryzji”. Ludzie się nie modlą; a nawet wśród tych, którzy się modlą, wielu nie modli się tak, jak trzeba. Matka Boża żąda od nas, byśmy okazywali więcej gorliwości w modlitwie i byśmy modlili się bez hipokryzji.

7. Przywiązanie do Maryi, przejawiające się szczególnie w regularnym i szczerym odmawianiem różańca.

8. Koronka do Siedmiu Boleści Matki Bożej. Maryi Pannie podoba się ta koronka. Znana dawniej, teraz popadła w niepamięć. Matka Boża z Kibeho pragnie, aby przywrócić jej znaczenie i rozpowszechnić ją w Kościele. Jednak Koronka do Siedmiu Boleści nie zastąpi w żadnym razie Różańca Świętego.

9. Maryja Panna pragnie, aby zbudowano kaplicę na pamiątkę Jej objawień w Kibeho.

10. „Bez przerwy módlcie się za Kościół, gdyż w czasach, które nadchodzą, czekają go burzliwe dzieje” powiedziała Maryja do Alphonsine 15 sierpnia i 28 listopada 1983 r.