Lubiń to miejsce i osoby, do których się wraca. Klasztor benedyktynów powstał tam w XI w., więc od tysiąca już lat modlą się tam i pracują zakonnicy. My zaś żartobliwie mówimy, że ufundujemy tablicę z napisem: „20 rocznica przybycia pierwszych maitrowców do klasztoru w Lubiniu”. W dniach 28.07.-3.08. odbyły się tu rekolekcje naszego Ruchu.

Rekolekcje Maitri w tym miejscu mają już pewną tradycję. Prowadzili je tam zarówno księża diecezjalni związani z naszym Ruchem, jak i sami Ojcowie Benedyktyni, którzy nas znają i pamiętają o nas w modlitwie.

Tegoroczne rekolekcje prowadzone przez duszpasterza naszego Ruchu, ks. Romana Foryckiego SAC, przebiegały pod znakiem IV rozdziału listu Jana Pawła II Novo millennio ineunte. Rytm dnia był stały: pełna liturgia godzin, począwszy od jutrzni, a skończywszy na odmawianej z ojcami komplecie połączonej z godziną czytań, posiłki spożywane w ciszy wraz z nimi w refektarzu, konferencje głoszone przez ks. Romana, adoracja Najświętszego Sakramentu oraz uwieńczenie dnia Eucharystią. Wszystkie te elementy pomagały wejść w ciszę i spotkać się z Jezusem bardzo osobiście. Sprzyjało temu również otoczenie klasztoru - ogród i bezkresne okoliczne pola, gdzie można było spacerować, a także klimat modlitwy i styl życia samych Ojców Benedyktynów.

Tytuł IV rozdziału listu apostolskiego brzmi: Świadkowie miłości. Konferencje ks. Romana dotyczyły poszczególnych problemów, które rozdział ten podejmuje. Rekolekcjonista prowadził nas w swych konferencjach od pojęcia miłości po przestrzeń bycia jej świadkiem oraz twórcą komunii w Kościele i poza nim. Wyrazem zaś miłości i komunii ma być dialog jako styl życia oraz miłosierdzie, biorące początek z komunii i skłaniające do konkretnego działania. Konferencję dotyczącą dialogu wzbogaciło spotkanie z o. Janem Berezą, który jest doradcą Komisji Episkopaty ds. dialogu międzyreligijnego. Podzielił się on z nami refleksją i swoim doświadczeniem na ten temat spotkań z buddystami różnych szkół. Dowiedzieliśmy się też o działalności grup medytacyjnych związanych ze Światową Wspólnotą Medytacji Chrześcijańskiej.

Tematyka konferencji skłaniała do głębokich przemyśleń, modlitewnej medytacji przed Najświętszym Sakramentem, dotyczącej kształtu miłości w naszym życiu, umiejętności prowadzenia dialogu, wspólnototwórczej obecności w środowisku, naszego świadectwa, które niekiedy nie jest świadectwem miłosierdzia tylko naszych planów, pragnień czy ambicji.

Jakie są owoce tych rekolekcji? Pokaże to nasze życie. Jeżeli będzie ono, choć trochę przemienione, jeżeli będziemy żyć bardziej miłością do innych, bardziej tworzyć komunię poprzez dialog i słuchanie drugiego człowieka, czas rekolekcji nie został przez nas zmarnowany.