UTWORY POETYCKIE O IMANIE
Wojownicy
Oto ci, którzy siłą Imany starli nieprzyjaciół.
Jego mądrością wybrani wśród najdzielniejszych.
Oto ci, których uczynił zwycięzcami wojny.
A ty, niepokorny, czemu drwisz z herosów?
Pragniesz, aby cię wyśmiano?
Pokłoń się Imanie,
gdyż tylko On
steruje obrotem rzeczy.
Ndamira (XVII w.)
Obce kraje
Człowiek, który chce udowodnić swą wartość,
szuka szczęścia w królestwach północy.
Czyż zdoła uciec od wyroku Imany,
Boga wszechwiedzącego i wszechmogącego?
Rutanzu Ndoli (XVI w.)
Dar Imany
Wy, którzy posiadacie stada,
pozwólcie, że wyśpiewam istotę krowy.
Spójrzcie na wcielone piękno,
wynikające ze słowa Imany.
Radujcie oczy obfitością rogu.
Rukono (XVIII w.)
Władca intronizowany
Moc wulkanu jest niczym
wobec siły Imany.
Pomazańcze Imany,
który sprawiedliwie ukarałeś
zwaśnione plemiona,
sprawco upadku wroga,
szlachetny obrońcoteraz raduj się!
Stary król został opłakany.
Muhatsi (XIX w.)
Pocieszenie płaczącej
Przestań płakać, córko.
Całe życie przed tobą.
Cierpiący tego świata
stanowią większość.
I tym jednak będzie dane.
Ta pewność
przepaja mnie miłością,
pozwala odróżnić zło.
Imana zesłał ci smutek
i rozłączył z przyjaciółmi.
Jutro dzięki Niemu
znajdziesz pociechę,
osuszającą łzy.
Matali (XIX w.)
|
