Nasi przodkowie traktowali kobietę jako rodzicielkę i siłę roboczą dla całej rodziny. Z tego też powodu poligamia była częstym zjawiskiem. Mężczyzna posiadający wiele żon był bogaty, bowiem był właścicielem wielu rąk do pracy. Kobieta nie miała nic do powiedzenia. Nie miała wpływu na decyzje swego męża, który dominował i decydował o wszystkim. Potwierdzeniem tej rzeczywistości było powiedzenie: Nta jambo umugore - kobieta nie ma głosu.

Przyjście Europejczyków i ich wpływ na kształtowanie się zwyczajów zrównał dziewczynę ze swoim bratem. Współczesna Rwandyjka może kształcić się, staje się coraz bardziej niezależna. Może wpływać na decyzje męża. Wprawdzie jest to jeszcze wpływ ograniczony, ale współdecyduje w kształceniu dzieci, w wydatkach domowych. Uczestniczy w rozwoju kraju zajmując coraz ważniejsze stanowiska w administracji.

Choć prawo traktuje dziś kobietę rwandyjską na równi z mężczyzną, nie znaczy to, że dawny sposób podejścia do kobiety w życiu pozostaje bez wpływu. Często wynika to z egoizmu mężczyzn. Na przykład mąż jest ciągle głową rodziny, ważniejszym niż kobieta. Choć kobieta ma swoje zdanie, musi podporządkować się mężowi - racja silniejszego jest zawsze lepsza. Prawo równości najlepiej jest realizowane w dostępie do oświaty, choć w szkołach średnich i na uniwersytecie dziewczęta są jeszcze mniejszością.

Współczesna Rwandyjka winna zachować swą tożsamość. Przysłowie rwandyjskie mówi: Ingendo y'undi iravuna - jeśli chce się kogoś naśladować, można sobie złamać nogę. Wiele kobiet naśladuje modę europejską w uczesaniu, makijażu, sposobie ubierania się itp. łudząc się, że to jest postęp. Kobieta rwandyjska pozostanie piękną i pociągającą, będąc Rwandyjką w swym sposobie życia i ubierania się. Te, które przesadzają, nazywamy utuvumburamashyiga, co oznacza nieistniejącego stwora, którym straszy się niegrzeczne dzieci. Ma on długie pazury, wielkie zęby, kudłaty język, długie uszy, wąsy itd. Przesadzając w naśladownictwie, kobieta rwandyjska przestaje być pociągająca. Staje się wręcz śmieszna i głupia.

Współczesna Rwandyjka, chcąc być respektowana, nie musi wpadać w przesadę, ale powinna postępować według własnych przekonań i kultury. Winna zdobywać wiedzę, być matką rodzicielką i wychowawczynią swych dzieci, dając im solidne podstawy do życia. To dzięki niej można budować przyszłość Rwandy. Niech będzie towarzyszką męża, który winien ją szanować. Powinna być sercem domowego ogniska i aktywną budowniczką lepszej przyszłości swego kraju.