Obchody 15 rocznicy śmierci ojca Mariana Żelazka
30 kwietnia minęło 15 lat od śmierci o. Mariana Żelazka SVD, misjonarza który dzięki swojej niezłomności i nieustannej chęci niesienia pomocy odmienił życie tysiącom potrzebujących. W Indyjskim miasteczku Puri, z którym duchowny był szczególnie związany, odbyły się symboliczne obchody, podczas których wspominano jego dzieło.
Obchody 15 rocznicy śmierci o. Mariana Żelazka
W poszukiwaniu swojej drogi
O. Marian Żelazek urodził się w 1918 roku w niewielkiej wiosce pod Poznaniem. Bardzo szybko odkrył powołanie do kapłaństwa. Już w 1937 roku rozpoczął swoje starania, które z kolei zostały przerwane przez wybuch II wojny światowej. W 1940 roku trafił do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie spędził kolejnych pięć lat. Doświadczenie pełne bólu i cierpienia sprawiło, że zdecydował się poświęcić swoje życie pomagając bezbronnym i potrzebującym. W 1950 roku wyjechał do Sambalpur w północnych Indiach, gdzie przez 25 lat pracował wśród koczowniczego plemienia Adivasów. Następnie w 1975 roku wybrał się do pobliskiego Puri w stanie Orisa, gdzie założył Centrum Pomocy Trędowatym Karunalaya, które działa do dziś.
Niosąc pomoc tym najbardziej wykluczonym
Pomnik o. Mariana Żelazka w Puri
Centrum Pomocy Trędowatym Karunalaya założone przez o. Mariana Żelazka to ośrodek w skład którego wchodzą m.in. w pełni funkcjonujący szpital, który dysponuje 20 łóżkami, hostel, jadłodajnia, i centrum dialogu, w którym wyznawcy różnych religii mogą prowadzić dyskusje na temat wiary. Na terenie obiektu działa również szkoła Beatrix, która skupia uczniów na różnych etapach nauczania. Ruch Maitri dzięki swojemu programowi Adopcja Serca, wspiera wiele dzieci uczęszczających do szkoły, obejmując ich patronatem. Dzięki niemu, rodzice adopcyjni mieszkający w Polsce mogą sponsorować wybrane dziecko, a w efekcie podarować mu lepszą i bezpieczniejszą przyszłość.
Zarówno ośrodek Karunalaya jak i szkoła Beatrix dbają o wszystkie podstawowe potrzeby swoich podopiecznych, ale również rozwój osobisty. Oprócz schronienia, wyżywienia i pomocy medycznej, mogą również liczyć na warsztaty rozwojowe i akcje doszkalające, dzięki którym mogą znaleźć pasjonujące zajęcie, ale również zarobek. Niestety Centrum Pomocy Karunalaya, tak jak wiele innych instytucji w regionie, bardzo ucierpiało przez panującą pandemię Covid-19. Szkoła Beatrix musiała zostać zamknięta, a dzieci odesłane do swoich wiosek. Pracownicy ośrodka jednak zdecydowali się wykorzystać ten czas na niezbędne remonty i renowacje. Celem jest aby wszyscy podopieczni mogli już wkrótce powrócić do swoich zajęć oraz cieszyć się odnowionym i zadbanym miejscem.
Obchody 15 rocznicy śmierci ojca Mariana Żelazka
Obchody 15 rocznicy śmierci o. Mariana Żelazka odbyły się 30 kwietnia z zachowaniem obostrzeń związanych z pandemią. W godzinach porannych w kaplicy przy Ishoppanthi Ashram, odbyła się modlitwa. Następnie pracownicy i uczniowie szkoły Beatrix oddali hołd składając symboliczny wieniec z kwiatów, oraz nadając imię o. Mariana jednemu z wyremontowanych budynków szkoły i nowo otwartemu placu zabaw dla najmłodszych. Główne wydarzenia odbyły się przy pomniku o. Mariana, gdzie pochowane są jego szczątki. Pracownicy i podopieczni ośrodka odśpiewali sentymentalne pieśni i zakończyli uroczystość wzruszającymi mowami, w których wspominano jego dzieło. Chwilę uczczono również minutą ciszy, oraz wspólnym odśpiewaniem pieśni “Wróć jeszcze raz Ojcze”. W muzeum o. Mariana, zebrani mogli obejrzeć nowy film dokumentalny o życiu misjonarza, stworzony przez o. Dixona D’souza. Na zakończenie wydarzeń odprawiono krótką mszę, podczas której zbierano datki na wsparcie dla dzieci, chorych i potrzebujących.
Kaplica o. Mariana Żelazka w Puri
O. Marian Żelazek to postać, która dzięki swojej wewnętrznej dobroci i chęci niesienia pomocy tym najbardziej wykluczonym, służy jako wzór dla misjonarzy na całym świecie. Był czterokrotnie nominowany do pokojowej Nagrody Nobla, a przez mieszkańców Puri często był nazywany “Bapą” co oznacza ojca. Dzieło o. Mariana Żelazka działa nieprzerwanie już od 45 lat i odmieniło życie tysiącom potrzebujących. Do dziś jego postać służy jako wzór dla misjonarzy oraz ludzi dobrej woli na całym świecie, przywołując motto, które zwykle powtarzał: “Nie trudno jest być dobrym, wystarczy tylko chcieć.”
Jeśli chcesz zostać rodzicem adopcyjnym i wspierać nasz program Adopcja Serca, kliknij tutaj.
Jeśli chcesz wesprzeć podopiecznych internatu i szkoły Beatrix w Puri, kliknij tutaj.
Autor: Joanna Łuszczykiewicz