Szkoła Życia

Adopcja Serca  – Szkoła Życia

Program pomocy w nauce zawodu dla ubogich dziewcząt i chłopców. Uczestnicy programu to młodzi ludzie z terenów wiejskich, którzy nie są w stanie podjąć wysiłku edukacyjnego w systemie szkolnictwa w danym kraju. Dziewczęta uczą się podstawowych czynności, przydatnych w życiu codziennym, jak krojenie i szycie odzieży, robienie na drutach, szydełkowanie, wyszywanie i gotowanie. Otrzymują też wychowanie ogólne, naukę czytania, pisania i katechizmu. Chłopcy uczą się najczęściej zawodu stolarza. W trakcie 2-3 letniej nauki wyrabiają: taborety, krzesła, proste drzwi, trumny i inne przedmioty domowego użytku z drewna.

Objęcie patronatem podopiecznego w programie Adopcja Serca – Szkoła Życia

Do programu można przystąpić przez wypełnienie deklaracji na stronie internetowej. Formularz deklaracji. Podopieczny zostanie przypisany do swojego patrona po opłaceniu składek za minimum 3 miesiące udziału w programie. Darczyńca otrzymuje jego zdjęcie oraz kwestionariusz osobowy.

Miesięczna składka za udział w programie wynosi równowartość 95 zł (19 €uro) (w tym 1€ koszty administracyjne). Program obejmuje nastoletnie i starsze dziewczęta i chłopców, często niepełnosprawnych, które wcześniej nie miały możliwości nauki i zdobycia zawodu. Pomoc potrzebna jest przez około 2-3 lata. Możliwe jest podjęcie korespondencji za pośrednictwem Ruchu Maitri. Oczekujemy, że podopieczny lub podejmujący opiekę nad nim misjonarz dostarczy co najmniej raz w roku informację na temat sytuacji podopiecznego w formie listu.

Jak to działa?

W trakcie rekrutacji misjonarze – m.in. Siostry Kanoniczki – osobiście w miejscu zamieszkania badają sytuację osób przyjmowanych. Z pomocy często korzystają dziewczęta i chłopcy dotknięte trwałym kalectwem, osoby osierocone i bardzo biedne, które nie mogły uczęszczać do szkoły podstawowej, nie mogą się utrzymać z pracy na roli, gdyż nie mają ziemi, nie mają też innych możliwości zarabiania i są zagrożone patologią społeczną.

Aby realizować taki projekt, należy odnowić i wyposażyć pracownie krawieckie lub pomieszczenia na warsztaty stolarskie. Przewiduje się koszty jednorazowe na remont pomieszczeń, wybudowanie sanitariatów i wyposażenie pracowni (szafy, stoły, krzesła, maszyny do szycia, szydełka i druty, przybory do szycia, nożyce oraz narzędzia i podstawowe maszyny stolarskie itp.). Na koszty bieżące składają się zakupy tkanin, nici, wyrobów pasmanteryjnych, płace nauczycieli, zakup drewna, gwoździ, zawiasów i innych materiałów stolarskich.

Ile czasu trwa udział w programie?

Czas nauki w zależności od rodzaju kwalifikacji i poziomu wstępnego podopiecznego zajmuje od 1 roku do 3 lat. Celem programu jest nabycie przez uczących się umiejętności, które mogą stać się dla nich źródłem całkowitego utrzymania. Po zakończeniu kursu, ofiarodawcy mają możliwość zakupu narzędzi pracy dla absolwenta. Za naszym pośrednictwem podopieczni uczący się krawiectwa mogą uzyskać tą drogą maszyny do szycia i wyprawkę w postaci materiałów i podstawowych narzędzi. Młodzieńcy kończący kurs stolarstwa mogą otrzymać podstawowe wyposażenie przenośnego warsztatu: hebel, piła, kleszcze, dłuta, młotki, siekiera, kątownik itp.).

Projekt ten został zainicjowany w roku 2003 przez Siostry Pallotynki w misji Masaka w Rwandzie, a po kilku latach podobne programy zostały uruchomione m.in. w Burundi (Buraniro, s. Kanoniczki Ducha Św.; Gitega i Musongati s. Karmelitanki od Dzieciątka Jezus), Rutshuru (Kongo, Siostry pallotynki).